«Новае Палессе» вачыма яе чытачоў

 Міхаіл РУСЫ, міністр сельскай гаспадаркі:


— Наша сям’я пастаянна была падпісчыкам “Новага Палесся”, і таму першым перыядычным выданнем, якое патрымаў у сваіх руках у дзіцячым узросце, была раёнка. Дарэчы, яна заўсёды грэла маю душу больш чым другія. І гэта заканамерна: сваё яно і ёсць сваё.


Я і ў сталым узросце любіў сваю газету, люблю чытаць “жыткаўчанку” і зараз. А яна, газета, не стаяла на месцы, а крочыла поруч са мной па жыцці. Дапамагала, вучыла, напаўняла яго адпаведным значным сэнсам. Змянялася газета ў меру сацыяльных змен, якія праходзілі на нашай зямлі, але заўсёды была ўдумлівай і разважлівай, крытыкавала, але не была крытыканкай. З задавальннем узгадваю былога рэдактара, прынцыповага і адказнага журналіста Івана Фёдаравіча Карповіча, быў моцны касцяк журналістаў пад час яго працяглага кіраўніцтва. Было шмат зроблена дзеля развіцця газеты ў той час.


А сённяшні калектыў, які ўзначальвае пісьменнік і журналіст Уладзімір Гаўрыловіч, на мой погляд, увабраў у сябе ўсё лепшае, што рабілі папярэднікі, працуе выдатна. З’явіліся новыя рубрыкі, тэматычныя старонкі. Вы ведаеце – такую газету цяпер грэх не чытаць. Асабліва падабаецца падача матэрыялаў сацыяльных змяненняў, пераўтварэнняў на Жыткаўшчыне, сацыяльнага развіцця. Ёсць і крытыка, што немалаважна, – тут газета не саступае і рэспубліканскім выданням. Так і павінна быць. Увогуле, сённяшняя газета паказвае рэальнае жыццё як яно ёсць – з поспехамі, з усімі недахопамі і праблемамі, і шукае разам з людзьмі шляхі, якія б зрабілі наша жыццё яшчэ лепшым, духоўна напоўненым. Дзякуй вам, журналісты і калектыў выдання, за вашу цяжкую, адказную, неабходную людзям працу. Вялікіх вам тыражоў і з юбілеем! Яшчэ столькі ж напаўняйце старонкі газеты дабром!


Валянцін КАРПАЎ, дырэктар КСУП «Коленскае»:


— З раённай газетай сябрую вось ўжо дваццаць гадоў. І заўсёды чытанне друкаваных выданняў, выпісваю іх нямала, пачынаю менавіта з “ Новага Палесся”. І першае, на чым засяроджваю сваю ўвагу, гэта на матэрыялах пра людзей нашага раёна, і хацелася б, каб іх друкавалася яшчэ больш. Вынікі і дасягненні ў працы калектываў прадпрыемстваў і гаспадарак, у іншых сферах жыцця раёна, яго гісторыя і прырода – пра ўсё можна прачытаць на старонках раённай газеты. Разнапланавасць і аб’ектыўнасць у асвятленні падзей – адна з яе вызначальных рыс. Пажадана, каб у такім жа ключы пісалі і пра моладзь, і для моладзі. Наш край, нашы людзі вельмі цудоўныя. Для кожнага жыхара Жыткаўшчыны няма нічога радней і бліжэй чым гэта. А аб сваім родным ніхто не скажа лепей і прыгажэй, чым тыя людзі, што тут жывуць. Менавіта ў гэтым і вялікая заслуга рэдакцыйнага калектыва.


Валянціна ХАМІЦЭВІЧ, выкладчык Жыткавіцкай дзіцячай музычнай школы:


— Для мяне раённая газета “Новае Палессе” — гэта кладзезь навінаў, без якіх немагчыма жыць. Колькі памятаю, выпісвала яе заўсёды.


А разгарну свежы нумар — найперш, канешне, звяртаю ўвагу на калейдаскопы (іх сапраўды нямала друкуе “НП”) навін. Асабліва прыемна, калі з’яўляюцца артыкулы аб нашай музычнай школе. У нас з рэдакцыяй газеты – моцныя сяброўскія і партнёрскія сувязі, усе нашы выкладчыкі сістэматычна выпісваюць і чытаюць раёнку. Нярэдка здараюцца выпадкі, калі педагогі дружна абмяркоўваюць той ці іншы матэрыял газеты – а гэта значыць, што выданне кранае за жывое. Так і павінна быць.


Я б хацела толькі аднаго, каб мы часцей арганізоўвалі з рэдакцыяй газеты сумесныя творчыя вечары. Думаю, што яны адбудуцца, бо раёнка і яе стваральнікі варты ўхвалення. Так трымаць! А ў выпадку чаго, мы, работнікі культуры, дапаможам!


Адам АЛІФЯРОВІЧ, актывіст раённай ветэранскай арганізацыі, ганаровы грамадзянін г. Жыткавічы і Жыткавіцкага раёна:


— Помню еще когда был комсомольцем, то уже являлся подписчи­ком райгазеты «Прымежны камунар». За­помнилось, когда в 1939 году (редакция тогда находилась на улице Фрунзе) я в зда­нии редакции получил свой первый гонорар (три рубля или рубль) за свою пер­вую заметку. Газета тогда выходила на одном листке. Пе­рерыв в подписке на районку для меня был, когда бушева­ла Великая Отечественная война. Но все равно выпуска­лись партизанские листовки, «Боевой листок». Газету вы­писываю всю свою сознательную жизнь, более шестиде­сяти лет. Я не знаю, сколько нужно энергии и сил, чтобы выпускать такую интересную газету, какая выходит сейчас! Для меня газета — это моя жизнь, всего населения района и не только. «Новае Палессе» выписывают даже те люди, которые уехали и уже не проживают в Житковичском рай­оне. Особенно она дорога сейчас пожилым людям, кото­рые очень ей интересуются. Газета для них — это добрая весточка. Благодарю весь редакционный коллектив и лич­но главного редактора за то, что они почти в каждом номе­ре печатают материалы ветеранов и заметки о них. Все это подшивается и хранится в районном совете ветеранов. Думаю, что все ветераны нашего района выписывают «Новае Па­лессе». Вся жизнь в районе полностью освящается в газе­те — и общественная, и политическая. Интересно! Мне ду­мается, что если бы даже великие специалисты проверя­ли нашу газету, то не смогли бы найти ничего плохого, ни­какой задоринки. В газете не повторяются материалы. Каждый номер не похож один на другой. Хочется, чтобы хоть раз в месяц газета выходила в цветном варианте.


От имени всех ветеранов района мы высказываем всему коллективу редакции огромное отцовское спасибо! Газета выпускается на высоком идейно-политическом уровне. Житковичская районная газета “Новае Палессе” — она одна из лучших газет в Беларуси. Желаю коллективу редакции и лично главному редактору здоровья, творчества, благополучия, мира, любви, процветания, огромных тиражей, долголетия и самого наилучшего в этой жизни!


Владимир ДРИНЕВСКИЙ, водитель:


— Сколько себя помню, постоянно выписывали «Новае Палессе». Это настоящий друг нашей семьи. В газете мне нравится все: и оформление, и материалы, и фотоиллюстрации с места событий. Я читаю «НП» всегда от «корки до корки». Еще мне нравятся всевозможные конкурсы в нашей газете.


Алексей СОБОЛЬ, начальник ПАЧС №1 г. Житковичи, лейтенант внутренней службы:


— «Новае Палессе» является вестником районных новостей. Я ее постоянный читатель и подписчик. Выписанные периодические издания начинаю читать всегда с нашей районки.


Вика НАВОДНИЧНАЯ, ученица 9-го класса Житковичской СОШ №3:


— Газета «Новае Палессе» — своего рода достопримечательность нашего города и района. Это моя самая любимая газета, из которой я узнаю уйму новостей, решения власти, материалы о событиях нашего региона. В ней есть очень интересные и актуальные специальные выпуски, посвященные школьной жизни, культуре, а также новые рубрики об истории и достопримечательностях нашего Полесского края.


Татьяна ГАВРИЛОВИЧ, экономист:


— «Новае Палессе» является для меня самым лучшим информационным источником новостей и познаний на все случаи жизни. В газете нередко публикуются замечательные рецепты вкусных блюд, хорошие советы о здоровье, прекрасные литературные страницы. Каждый новый номер газеты я жду с нетерпением!


Василий ГУЛЮТА, электрик:


— В нашей газете множество интересной информации, отражена жизнь простых тружеников Житковичского района. Вообще есть все, что нужно читателю. Это газета для любого возраста. В ней все новости и даже есть информация о том, кто родился и кто умер. Это тоже важно.


Анжела МИРОНОВА, директор РФСК «Нива»:


— Для меня «Новае Палессе» — это, во-первых, тот источник знаний, где я могу найти ответы на события, происходящие в нашем районе. А во-вторых, дополнительную информацию я могу почерпнуть на сайте газеты. Спасибо, что он активно работает и спасибо, что есть наша газета «Новае Палессе».

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *

Этот сайт использует Akismet для борьбы со спамом. Узнайте, как обрабатываются ваши данные комментариев.