Кожны чалавек, кажуць, прыгожы і таленавіты па-свойму. А вось настаўнік — асаблівы чалавек. Ен дае пуцёўку ў жыццё, настаўляе. З імем настаўніка звязана амаль усё чалавецтва, таму што ён дорыць людзям веды, пачуцці, мары, натхненні.

Мабыць, мала хто ў раёне не ведае выдатную верасніцкую спявачку і самадзейнага аўтара Лідзію Савічну Пятрычыц — яе цудоўнымі песнямі і прыпеўкамі захаплялася не адно пакаленне жыхароў не толькі сваёй вёскі, але і наваколля. Выдатны педагог, а цяпер ветэран педагагічнай працы па-ранейшаму жыве ў сваёй маленькай старасвецкай развалюсе-хаціне, у якой зімой бывае холадна, але ніколі не скараецца перад жыццёвымі нягодамі. Я да яе завітаў невыпадкова вясеннім надвячоркам: толькі-толькі яна і месцічы адзначылі паўвекавы юбілей удзелу Пятрычыц у мастацкай самадзейнасці. Гутарка наша цягнулася доўга, і толькі самыя цікавыя яе моманты прапаную чытачам “Новага Палесся”.