Педагог у трэцім пакаленні
ЗДАЎНА КАЖУЦЬ і па-ранейшаму існуе думка аб тым, што, маўляў, тое сапраўднае дзіцё, якое, вырасшы, пачэсна працягвае ганаровую справу сваіх бацькоў. Дачушка ідзе па сцежцы маці, сын доўжыць бацькаву дарогу. Калі так, то Наталлі Парфіяновіч у гэтым сэнсе добра пашчасціла, бо яна адразу ўзяла гэтую эстафету з рук як маці, так і бацькі – абодва ўсё сваё жыццё аддалі школе, дзецям, добраахвотна, па закліку сэрца, па прызванні паклалі свае веды, часцінку душы, набыты вопыт на шчодры алтар народнай адукацыі.
Read more